We've met Joey

1 februari 2014 - Paynesville, Australië

Niets zo veranderlijk als een mens. Bij nader inzien, en wellicht ook iets verstandiger, besloten wij na onze dierendag op donderdag, het plan om naar Wilsons Prom National Park te rijden, om te gooien. We 'mochten' van onszelf gewoon eens 7 uur slapen, op ons gemak in Cowes ontbijten en zonder ochtendwandeling ons 'trailerpark' verlaten. Zo gezegd, zo gedaan. 

De Princess Highway bracht ons, terwijl de aanduiding Highway toch anders doet vermoeden, langs talrijke dorpjes, mooie kuststreken en landelijke plaatjes, na 6 uur rijden, in Paynesville in het Gippsland gebied. Een prachtig groen natuurgebied met veel zoutwatermeren en eilandjes. We verblijven in een te gek appartementje boven de garage van Roelf en Juliette. Hij, van Nederlandse ouders, zij van Italiaanse afkomst, opgegroeid in Engeland met zonen met Noorse vriendinnen; mooie cosmopolitische overnachtingen dus! Maar waarom waren we nu naar Paynesville gereden? Wel nu; het ligt op de route naar Sydney, praktisch dus en het gebied staat bekend om de koala kolonie op het tegenoverliggende eiland. Ahaa!

Na een goede en lange nachtrust, ontbijt op ons terras, wandelden wij via het strand naar de gratis ferry voor de overtocht van wel 2 minuten naar Raymond Island. Op dit eilandje wonen mensen maar er is geen supermarkt, geen café maar wel heel veel vogels en heel veel koala's!! Het eiland is dus een grote oase van rust; slechts de geluiden van de zee, het ruisen van de bomen en het gekwetter van de vogels. We hebben dan ook met volle teugen genoten en van de bijzondere beestjes die op hun gemak in een boom op een tak hangen, slapen, verblijven. Het leek iedere keer weer alsof iemand zijn knuffeldier in een boom had achtergelaten. Het hoogtepunt van onze wandeling was niet de koffie en appelsap vooraf of het kletspraatje met de ferry-meneer, of het uurtje vertoeven op het strandje, of de zelfgemaakte salade voor het avondeten maar toch echt onze ontmoeting met Joey; een baby koala die heerlijk bij zijn moeder een tukje lag te doen. Natuurlijk heet deze koala baby niet echt Joey maar worden alle baby's van koala's, kangoeroes en wombats joeys genoemd. Weer wat geleerd.

Morgen laten wij onze koala vrienden achter en gaan verder via de kust naar Eden. Wie weet wie wij daar weer gaan ontmoeten?!

Foto’s

6 Reacties

  1. Gaby:
    1 februari 2014
    Lieve meiden, alleen al het kijken naar de foto's is telkens weer OVERWELDIGEND! Kun je nagaan hoe het voor jullie moet zijn :)! liefs, Gaby
  2. Lucien:
    1 februari 2014
    Wat een heerlijke idee, genieten en mooie beertjes! Het wordt dringend tijd om een keer zelf naar Australië te reisen. Genieten jullie maar gewoon verder.
  3. Sandra Stuyvers:
    1 februari 2014
    Hoi Kat en Carol,
    Iedere keer weer leuk om jullie verhalen te lezen
    En de foto's ook fantastisch alsof ik er een beetje bij ben :-)
    Genieten maar!!!
    Liefs Sandra
  4. Marjolein:
    2 februari 2014
    HI meiden,
    Mara gaat haar eerste werkstuk over koala's houden!! Kan ze mooi jullie foto's gebruiken!! Leuke verhalen! Geniet er nog van!
    xx Marjolein
  5. Jvbarneveld:
    2 februari 2014
    Ha meiden wat prachtig allemaal kunnen jullie het nog wel bevatten, al dat moois.Geniet nog maar lekker Wat schattig die koala,s lieve groet ma vB
  6. Claudia:
    3 februari 2014
    hello lovely ladies,

    Wat fantastisch toch dat jullie zo'n reis maken en dat jullie ons 'meenemen' op jullie avontuur.

    Ik zit te bedenken Kat, als ik dit verhaal zo lees, hoe heerlijk het is dat je zo in de relax-stand staat (aanname weliswaar, maar ik kan het mij zo voorstellen). Geen telefoontjes, geen studie, geen maandcijfers die ingevoerd moeten worden, geen administratie, geen vriendinnen die je aandacht willen :(

    Dat je alleen het ruisen van de zee, de vogels, koala's (ik weet eigenlijk niet of die geluid maken haha) en de wind in je oren voelt. Ok en het gezellige geklets van Carool dan.

    Ver-ruk-ke-lijk, veel plezier nog meiden

    lieve groet,
    Claudia