Daar boven op de berg

daar wonen Wendy en haar man Neal en hun twee honden Sunny en Basil. En wij hadden het genoegen in hun cottage boven op 'hun berg' te overnachten. Na Warrnambool te hebben verlaten, kwamen wij via Port Fairy, alwaar wij de lokale middenstand een klein beetje hadden geholpen, aan het einde van de middag op, voor 1 nacht, 'onze berg' aan. Voor we zover waren, was Kat 2x uitgestapt voor het openen van een hek en reden we via een 'dirt road' omhoog. We wisten niet wat we zagen! Allereerst een hartelijke ontvangst, een schattige cottage en een geweldig stuk land. En niet zomaar een stukje land, neen, een 'property' van vele hectaren met de meest bijzondere vogels, vulkaan rotsen, uitgestrekte velden, hele enge kruip- en vliegbeesten en ..... kangoeroes!! 

Het bijzondere stel nam ons mee voor een wandeling over hun landgoed. We klommen op vulkaanrotsen om te genieten van het weidse uitzicht, dwaalden door onnoemelijke stukken bos en kwamen oog in oog te staan met wilde kangoeroes. Wendy en Neil leerden ons over de vele vogels, waaronder de mistletoe vogel. Hij/zij voedt zich alleen met mistletoe bessen dus en veegt z'n poepertje af aan een tak waar dan weer een nieuwe mistletoe door ontstaat. U kijkt nu vast heel anders tegen de mistletoe aan wanneer u met Kerst u geliefde hieronder zoent! Wendy en Neil proberen op hun land verder een in het gebied uitgestorven katachtige te herintroduceren en we leerden veel over de Australische klimaatveranderingen en bosbranden. Zo is dit gebied in 2006 zwaar getroffen, een week voor ons bezoek was de familie al voor de 4e keer in korte tijd nog geëvacueerd ivm dreigend gevaar, en doen zij er alles aan om te herplanten en te onderhouden. Wat een bijzonder en bevlogen stel!! 

Vroeg in de ochtend daalden wij af van 'onze berg' om een bezoek te brengen aan andere bergen in het Grampians National Park. Bij het binnenrijden van het park, werden we luidkeels 'verwelkomt' door een zwerm witte kaketoes. Ze maakten zoveel drukte dat zelfs de schapen nieuwsgierig dichterbij kwamen. 

Gesterkt door koffie, startten wij met de Fyans Creek loop. Al na 150 meter stuitten we op een zeer uitgebreide familie kangoeroes! Op het gemak zat de familie aan het ontbijt, krabbelden wat aan het lijf en hopten dan vrolijk verder naar een ander stukje gras. Want ook voor kangoeroes geldt; het gras is altijd groener bij de buren :-). Helaas waren er een aantal weggetjes afgesloten, in verband met ook hier dreigend brandgevaar. De Aussies zijn goed voorbereid; de vele brandweerauto's waren daarvan het bewijs. Angstig idee ...

Helemaal blij na onze kangoeroe encounter gaven we gas om onze volgende bestemming te bereiken. Wel gunden wij onszelf een korte pauze; koffie met gebak op de verjaardag van Rag in het altijd bruisende Stawell ..... 's middags picknickten we bij Lake Burrumbeet waar we volledig verrast werden door een enorme zwerm pelikanen! We zagen er eerst een stuk of 10 maar dit werden er al snel een stuk of 100! Heel indrukwekkend en dat met een broodje aardbeien in je hand. 

Via Frankston voor een verse sappen stop, kwamen we aan het begin van de avond aan in Cowes op Philips Island. Alsof het vandaag nog niet mooi en goed genoeg was, waren we vanavond getuige van de thuiskomst van honderden pinguïns. Terwijl we van onze coffee to go slurpten, kwamen kort na zonsondergang deze schattige 33 centimeter grote pinguïns aan op het strand. Al waggelend verdwenen ze daarna in de duinen om naar man en kinderen te gaan. Is dat niet bijzonder?! Na weer een bijzondere, en ook wel lange dag, gaan wij zo alle indrukken in een verdiende slaap verwerken.

Morgen vervolgen we onze weg naar Wilsons Promontory National Park; weer een berg op dus. Maar niet eerder dan dat we tijdens onze ochtendwandeling koala's hebben gezien. We zijn heel lekker bezig, al zeggen we het zelf :-).