Schipper mag ik overvaren?

Met gierende banden verlieten wij onze yoga-mieren-zelfgebakkenbrood-rommel onderkomen in Malua Bay met een korte rit voor de boeg naar Vincentia. Via Batemans Bay, jawel (zucht) weer een mooie baai, naar Ulladulla voor een koffiestop en een bezoek aan de lokale bakker voor onze picknick lunch. Wie zich afvraagt hoe we toch aan al die bijzondere plaatsnamen komen, wel nu, deze verzinnen wij niet zelf uiteraard maar zijn 9 van de 10 keer de Aboriginal namen van de plaatsen. Vaak met een bijzondere betekenis verwijzend naar de Aboriginal geschiedenis en cultuur. 

Hoopvol namen we nog de afslag naar Dolphin Point; zo'n dorpje heet toch niet voor niets zo? Helaas; ze waren niet thuis, hadden geen zin of we zijn in de maling genomen: geen dolfijn te zien .......

Aangekomen bij onze nieuwe overnachtingsplek, vertrokken we snel en vol verwachting naar Hyams Beach; volgens het Guinness Book of Records het witste strand van de wereld. We hebben het met eigen ogen gezien en ondanks het druilige weer; JA! Het is mooi, bijzonder fijn van structuur en heel, heel wit. De zon liet ons in de steek maar een zonnebril was geen overbodige luxe. Het strand ligt aan Jervis Bay; voor de oplettende lezer; baai nummer zoveel. Jervis Bay is een National Park dus een prachtige groene 'achtergrond' voor dit mooie strand. Het strand is dus gelegen in een baai. En niet zomaar een baai maar een hele grote die wordt gevuld met zeewater uit de Grote Oceaan. In deze baai leven ruim 80 'flippers' (tuimelaars). Een goede reden dus om maar weer eens op een boot te stappen. Het plan voor vandaag was dus gesmeed! 

Wat doe je wanneer het weer niet meezit? Inderdaad, een stukje rijden. Met de auto ontdekten wij dus het National Park van Jervis Bay met ....... hordes kangoeroes!!! Overal waar we keken, werden we aangekeken. Zij wellicht net zo verbaasd als wij. Op grasvelden, tussen bomen maar ook gewoon tussen de huizen, langs de kant van de weg en op de parkeerplaats. Alleen of in een groepje maar altijd kauwend. Vaak op gras en een enkele keer likkend aan een deksel van het bakje van de afhaalchinees ... Wat een leuke afsluiting van de dag!

Vandaag was onze missie dus om dolfijnen te spotten. Enthousiast reden we dan ook weer naar Hyams Beach want volgens de berichten zijn de dolfijnen vanaf het strand te zien. Na een eenvoudig ontbijt met toast en koffie, plantten wij onze billen dus in het zand ...... Geen dolfijn te zien ..... :-(. Op dus naar Huskisson, het kloppend hart van Jervis Bay en vandaag 'the place to be' voor zeilliefhebbers. De 2014 Hobie Sailing Championship vond namelijk vandaag plaats met ruim 25 internationale teams. Het was dus best druk in de baai.

De lucht was inmiddels een beetje opengebroken, het zonnetje kon zich af en toe laten zien. Om de tijd door te komen tot het vertrek van onze boot, beetje winkeltjes kijken en een broodje met aardbeien in het park, u kunt het inmiddels zelf bedenken :-). En daar gingen we dan; met 50 uitbundige Chinese kinderen!! Oeps. Maar ook met 'bezoek' van de vaste bewoners van de baai incl. dolfijnen baby's! De wind waaide stevig dus het was een beetje een bumpy ride. Onze fotografe had haar beide handen hard nodig aan de railing. Geen bewijs van onze grijze watervriendjes .... De kapitein was daarentegen euforisch; zijn laatste tocht van de dag en eindelijk dolfijnen! Hij was zelfs in zo'n goede bui dat hij zijn stuurwiel uit handen gaf ..... De Chinezen hebben het ter nauwer nood overleefd :-). 

Morgen zijn de weergoden ons gunstig gezind dus doen we nog een dolfijnen poging op Hyams Beach. En zo niet? Dan genieten we nog steeds! En daarna, in volle vaart, op naar de Blue Mountains en Sydney.