50 tinten grijs en groen

Er zijn van die dagen dat je je houdt aan je gemaakte plan en je hiervoor beloond wordt. Zo ook gisteren. Ondanks dat de zon niet stralend aan de hemel stond, gingen we toch terug naar Hyams Beach. We wilden zo graag dolfijnen zien vanaf het strand! Eerst een koffietje gedronken met de gedachte dat de zon dan nog even tijd had om door te breken en ons daarna op ons handdoek op het strand geïnstalleerd. Het wachten en hopen werd beloond! Na lang turen naar tinten grijs in het water zwom er op slechts 50 meter afstand een dolfijnen familie voor ons langs! Wij waren heel blij :-). 

Opgewekt stapten wij vervolgens in de auto voor onze rit naar Sydney. De Princess Highway bracht ons naar het plaatsje Berry. In eerste instantie leek het een van de vele nietszeggende dorpjes maar niets was minder waar! Wat een ontzettend leuk plaatsje; leuke winkeltjes, huisjes, bakkertjes en koffietentjes en een schone plasplek. Gesterkt door een verse sap en een heerlijke broodje kip, ontdekten we echter een 'verrassing' onder de wissers van de voorruit; een BON! Omdat we niet onder de juiste hoek hadden geparkeerd .... Berry verloor opeens zijn charme. En wij ons dagbudget. Er zat dus niets anders op dan in 1x doorrijden naar onze eindbestemming. Met wat oponthoud door wegwerkzaamheden. Bekijk de foto's en u begrijpt waarom. 

We zijn inmiddels ingetrokken in onze stadsstudio, ter grootte van een postzegel, in Sydney. Wat een overweldigende en grote stad. Met de auto hadden we 's middags een eerste kennismaking; Bronte Beach en Bondi Beach. Allebei surfers paradijzen met machtige golven en een fijn strand. Bondi Beach, u kent het wellicht van het programma 'Bondi rescue', is een heel levendig deel van Sydney met veel eettentjes, toeristen, meeuwen, surfers en de lekkerste carrot cake ooit! We moesten toch op de een of andere manier iets doen aan ons verdriet over de bon? :-)

Onze postzegel studio biedt niet veel ruimte maar wel een heel fijn bed. Daarom waren wij vandaag goed uitgerust om o.a. De Drie Gezusters in het Blue Mountains National Park te bezoeken. De 3 gezusters is een mooie Aboriginal legende over een vader die zijn 3 dochters wilde beschermen tegen een slechte man en hen daarom in steen 'toverde'. Helaas verloor de goede man daarna zijn toverstaf en staan die meiden dus al jaren in een enorm bos te wachten en leuk te doen met honderden toeristen per dag. Zo ook met ons. De Blue Mountains zijn indrukwekkend en enorm uitgestrekt en tonen zich aan iedere bezoeker in vele tinten groen. Werkelijk prachtig! Om al die pracht van dichtbij te bekijken, liepen wij de Giant Stairway, bestaande uit 900 traptreden!, naar beneden. Daarna vervolgden we onze weg aan de voeten van de eerder genoemde dames met een 1,5 uur durende wandeling.U begrijpt het; 900 traptreden naar beneden betekent ook best weer een eind naar boven. Daarvoor is er een speciaal treintje die de route van de oude kolenmijn trein volgt. Wij zijn echter niet de beroerdste en liepen die 900 traptreden weer naar boven! Best een stevig wandelingetje; al zeggen we het zelf .... Jel; de stappenapp zou echt zijn ontploft! Wij zijn dan ook heel benieuwd welke plak we hiervoor hadden gekregen.....

Na deze inspanning, volgde ontspanning met een glaasje lokale appelsap, een wandeling door Katoomba en het schattige Leura en aansluitend de rit terug naar de stad. We hebben de sushi take-away en de supermarkt om de hoek ontdekt. Morgen de auto inleveren en nader kennismaken met de (regenboog) kleuren van Sydney!