Cool Christchurch

Eigenlijk deden we Christchurch alleen maar aan omdat van daaruit het vliegtuig naar Melbourne vertrekt morgen ( voor de meiden), en naar Auckland om terug naar Amsterdam te vliegen voor Jel. Een soort frisse tegenzin dus, enkel goedgemaakt door een wel heel 'coole' B&B aan de Beach Road ( ja, u snapt het, dat is dus aan het strand!) in New Brighton, een voorstadje van Christchurch.

Zo leek het althans. En niets is minder waar! Wat is dat Christchurch een über coole plek! Ja, het is helder en duidelijk zichtbaar dat de stad in het recente verleden (september 2010 en februari 2011) getroffen is door 2 zware aardbevingen, met de nodige naschokken die zo mogelijk nog meer schade aangericht hebben. Ingestorte gebouwen, eindeloze werken aan vernielde wegen, mensen die eerst hun naam zeggen en dan over de aardbevingen beginnen. Maar wat gaan ze er goed en optimistisch mee om en wat een creatieve initiatieven worden en zijn genomen om de stad weer leefbaar en aantrekkelijk te maken. 

Het meest in het oog springend zijn de zgn 'Gap Fillers'. De Gap Fillers zijn winkeltjes van verschillende aard, vaak een beetje arty en in elk geval uniek (geen winkelketens) die opereren vanuit een container. Het centrum van de stad bestaat bijna volledig uit deze containers, die dus de 'gaps fillen'. Dit lijkt op papier (iPad, computer, andersoortig digitaal gebeuren) een beetje vreemd en wellicht troosteloos, maar is in werkelijkheid een bruisend, urban, beetje gek, uiterst leuk en relaxed gebeuren. Tussen de containers straatartiesten, een marktje, eetstalletjes, met een zonnetje erbij (dit was 1 van de 165 niet-regen dagen!) heel erg aangenaam om te zien en mee te maken. 

Buitengewoon indrukwekkend was Quake City, een overzichtstentoonstelling die we bekeken hebben over de 2 aardbevingen. Een mix van testimonials van gewone burgers, foto's en overzichten van het werk van politiemensen en reddingswerkers, uitleg over het hoe en waarom van aardbevingen - we waren er stil en onder de indruk van.

In de middag brachten we op aanraden van onze ernstig enthousiaste gastheer Craig (hij heeft zelfs voor ons de Nederlands vlag uitgehangen!) een bezoekje aan het plaatsje Akaroa, een van oorsprong Frans settlement, waar de straten nog 'rue' heten en de slager 'boucher'. Was dichtbij dus 1,5 u rijden (Carel, bedankt!). 

Tijdens een tussenstop in Little River, waar de tijd, ook treintechnisch heeft stilgestaan, verbaasden wij ons, net als in Christchurch, over de inventiviteit van NZ; vakantiehuisjes, nog in aanbouw, van oude silo's. 

Idyllisch is het woord voor Akaroa. Baaitje, bootjes, bistrootjes. Oh, en kerkjes, bakkertjes, slagertje en hutsel frutsel winkeltjes. Met een stralend zonnetje de perfecte afsluiting van een super gave paar weken in Nieuw Zeeland. 

Wat ons brengt tot het volgende. We gaan morgen de 4 weken Nieuw Zeeland afsluiten. Carel en Kat gaan zoals gezegd Sabbatical Part 2 beginnen (Australië en US), en Jel gaat terug naar Amsterdam (slecht onderhandeld op werk :-)). We hebben het er vanmiddag even over gehad wat we ervan vonden, en kwamen tot de conclusie dat we dat toch even in een paar bullets met u wilden delen. Om het overzicht te houden, dat is wel zo gemakkelijk, snapt u.

Nieuw Zeeland is voor ons:

- de mooiste natuur die in ieder geval wij ooit gezien hebben

- cool, folks, no worries

- carrot cake, fudge, eggs sunny side up

- walvissen, zeeleeuwen en dolfijnen

- psychedelisch blauw water in ontelbare meren zo groot als zeeën

- elke 'State Highway' is een weg met 1 baan heen en een baan terug

- geen peuk, papiertje, leeg flesje, verpakkinkje op de grond, je kunt plassen op openbare toiletten

- de bestelprocedure; bestellen aan de bar, nummertje mee, nummer op tafel en wachten tot de bestelling wordt gebracht

- de vriendelijkste en behulpzaamste mensen waarschijnlijk ter wereld

- tranen met tuiten gelachen

Uw verslaggever van vandaag houdt er mee op, over aan Careltje en Kat voor het vervolg morgen en verder. Voor nu, lekker slapen en morgen gezond weer op!